برونشيت مزمن
جامعترين مشخصه اين بيماري، سرفههاي دائمي و روزانه است كه توليد مقدار زيادي خلط در ساعات اوليه روز ميكند.
معمولاض بيمار معتاد به سيگار است.
در مراحل بعدي بيماري، تنگي نفس نيز همراه با سرفه روي ميدهد.
ترشحات مخاطي، اغلب عفوني شده و بيمار بايد آنتي بيوتيك مصرف كند.
اگرچه معمولاً با استفاده از برونكوديلاتاتورها بيمار احساس بهبودي ميكند، اما در پارهاي موارد، انقباض مجاري تنفسي در برونشيت مزمن، برگشتناپذير است.
برونشيت مزمن معمولاً با ارزيابي دقيق سابقه بيماري (به خصوص در رابطه با سيگار)، و معاينه بيمار تشخيص داده ميشود.
انسداد مجاري تنفسي به وسيله آزمايش اسپيرومتري تعيين ميشود.
عكس سينه شخص مبتلا به برونشيت مزمن ممكن است در ظاهر طبيعي به نظر برسد، اگرچه گاهي اوقات ميتوان سايههاي طولي را در ريهها مشاهده كرد.
درمان برونشيت مزمن عبارت است از گشاد كردن مجاري تنفسي تا حد امكان و درمان عفونت. سيگار بايد حتماً ترك شود تا از آسيب بيشتر جلوگيري شود.