رینیت

رینیت به التهاب غشاهای مخاطی بینی گفته می شود که خود را با علائمی مثل عطسه‌‍‍‍،احتقان و خارش بینی و آبریزش بینی ، نشان می دهد .
                     رینیت آلرژیک چیست ؟
اصطلاح رینیت مانند سینوزیت برای عموم مردم چندان آشنا نیست .
رینیت به معنای التهاب مجاری بینی و رینیت آلرژیک یعنی اینکه التهاب به علت حساسیت است.
رینیت آلرژیک قسمت زیادی از کارهای روزمرّه یک متخصص گوش و حلق و بینی را شامل می شود. در مراجعات روزمره به مطب یا درمانگاه ، بسیاری از بیماران از گرفتگی بینی ، ترشحات بینی ، خلط ، خارش یا سوزش و یا درد گلو ، درد صورت یا پیشانی و یا درد حین حرکت چشم ها شکایت دارند .
معمولا این بیماران آنتی بیوتیک های متعدد و مختلف دریافت کرده اند ولیکن علائم آنها بهبود نیافته است و تحت عنوان سینوزیت مزمن به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه می نمایند .
بسیاری از این افراد پس از اخذ دقیق شرح حال و انجام معاینات مشخص می شود که مبتلا به رینیت آلرژیک شده اند.
این افراد نیاز به مصرف آنتی بیوتیک ندارند و می بایست آلرژی آنها کنترل گردد .
و در قابل توجهی ، بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک مقاوم از سرماخوردگی های مکرر شکایت می کنند .
سایر علائم شامل آب ریزش شفاف از بینی ، عطسه بخصوص عطسه های صبحگاهی و یا پس از تماس با مواد حساسیت زا ست .
آلرژی در قسمت های فوقانی دستگاه تنفسی علاوه بر علائم خود ممکن است در ایجاد و پیشرفت علائم بالینی بیماریهای دیگر مانند سینوزیت ، التهاب گوش میانی و یا آسم اثر بگذارد .
حدود 20% مردم مبتلا به رینیت آلرژیک با علائم واضح بالینی هستند .
با توجه به اتلاف زمان و هزینه دارو و درمان نبایستی توسط پزشک و یا بیمار ، این بیماری دست کم گرفته شود .
 
رینیت آلرژیک
  • رینیت آلرژیک (AR) ناشی از التهاب مخاط بینی به واسطه IgE است.
  • در حال حاضر 30-10 در صد جمعیت، مبتلا به این بیماری هستند.
  • مطالعات نشان می دهد که میزان شیوع در تمام دنیا رو به افزایش است.
  • تقسیم بندی پیشنهادی در دستورالعمل رینیت آلرژیک و تاثیر آن بر آسم (ARIA=Allergic Rhinitis and Its Impact on Asthma) برای تکمیل درمان مفید است.
  • AR عامل خطری برای آسم است.
  • سایر موارد ابتلای هم زمان (کوموربیدیته ها) AR شامل: سینوزیت، پولیپ بینی، ورم ملتحمه، التهاب گوش میانی با تجمع مایع، عفونت تنفسی فوقانی، تنفس دهانی و اختلالات خواب هستند.
  • AR بر اساس درجه شدت علائم، تاثیر شدید قابل ملاحظه ای بر بیماران می گذارد. تاثیرات روانی دارد، با تعاملات اجتماعی مداخله می کند و بار اقتصادی آن نه تنها بر فرد مبتلا، بلکه بر خانواده و در سطح وسیع تر، بر جامع تحمیل می شود.
  • آموزش بیمار، اقدامات کنترل محیط، دارو درمانی و ایمنی درمانی (ایمونوتراپی) اختصاصی، اساس درمان هستند.
ورم ملتحمه
  • کنژنکتیویت آلرژیک، یک بیماری آلرژیک با شیوع فزاینده است و به اندازه آسم و رینیت آلرژیک اهمیت بالینی دارد.
  • اصطلاح چتری «کنژنکتیویت آلرژیک» شامل انواع بالینی متمایزی است. شکل خفیف ولی آزاد دهنده ناشی از حساس شدن و تولید IgE علیه عوامل آلرژی زای استنشاقی است و فرم های کراتوکنژنکتیویت که تشخیص و درمان التهاب آلرژیک شدید با گرفتاری قرنیه در آن، سخت تر است و ممکن است منجر به آسیب دایمی چشم و حتی از دست رفتن بینایی می شود.
شیوع
رینیت آلرژیک، شایع ترین شکل رینیت غیر عفونی است که 10% تا 30% تمام بزرگسالان و 40% کودکان را مبتلا می کند. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهند که شیوع AR در سراسر جهان رو به افزایش است. سازمان جهانی آلرژی برآورد کرده که 400 میلیون نفر در جهان از AR و 300 میلیون نفر از آسم، رنج می برند. در ایالات متحده آمریکا شیوع AR از 3 تا 19% متغیر است. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، 7/23 میلیون مورد در سال 1996 گزارش شدند. به طور کلی، این بیماری سالانه 30 تا 60 میلیون نفر را مبتلا می کند. در کودکی، تعداد پسران مبتلا بیش از دختران است اما نسبت ابتلای هر دو جنس در بزرگسالان، تقریبا برابر است. AR در 80% موارد قبل از سن 20 سالگی ایجاد می شود. افزایش شیوع در غیر سفیدپوستان، در بعضی نواحی شهری آلوده و در کودکان فرزند اول مشاهده شده است. AR، سالانه موجب 7/16 میلیون ویزیت مطب پزشکان می شود. در اروپا، انجمن اروپایی سنجش سلامت تنفس (European Community Respiratory Health Survey) شیوع AR را از 4 تا 32% گزارش کرد. مطالعه بین المللی آسم و آلرژی در کودکی (ISAAC=International Study of Asthma & Allergies in Childhood) شیوع AR را در آمریکای لاتین گزارش کرد، نتایج آن ها در جدول خلاصه شده است.
جدول - شیوع رینت و رینوکنژنکتیویت در آمریکای لاتین و جهان
 
Latin America (%)
Worldwide(%)
 
13-14 years old
6-7 years old
37.6
27.9
33.2
20.7
Rhinitis  12 months
18.5
12.1
15.1
8.3
Rhinoconjunctivitis
1.1
1.1
1.0
0.6
Seven rhinitis
 
ARIA (رینیت آلرژیک و تاثیر آن بر آسم)، اولین دستورالعمل مستند برای رینیت آلرژیک، طبقه بندی جدیدی از AR به چهار دسته بر اساس شدت و فرکانس علائم پیشنهاد کرد: 1(خفیف متناوب 2( خفیف مداوم 3( متوسط/ شدید متناوب و 4( متوسط/ شدید مداوم.
بیماران مبتلا به AR، معمولاً علائم سایر بیماری های آلرژیک، عمدتاً درماتیت اتوپیک، کنژنکتیویت و آسم را دارند. بیش از 40% بیماران AR، آسم دارند و بیش از 80% بیماران آسماتیک از رینیت همزمان رنج می برند. هم چنین، بیماران مبتلا به رینیت در خطر بیشتری برای ایجاد آسم هستند.
سایر کوموربیدیته هایی که با فرکانس بیشتری در بیماران AR دیده می شوند، شامل سینوزیت، پولیپ بینی، عفونت های تنفسی فوقانی، عفونت گوش میانی با تجمع مایع، تنفس دهانی، اختلالات خواب، افت کیفیت زندگی و اختلال یادگیری و توجه در کودکان هستند
شدت رینیت آلرژیک
شدت و مدت علائم AR در بیماران مختلف، متغیر است. طبقه بندی AR به خفیف و متوسط/ شدید، برای اهداف درمانی مفید است. مبتلایان به رینیت شدید مداوم، بیمارانی هستند که علی رغم درمان دارویی کافی (موثر، بی خطر و قابل قبول) بر اساس دستورالعمل ها، علائم آن ها به اندازه کافی کنترل نشده است.
Bousquet و همکاران گزارش داده اند که تشخیص آلرژی و درمان رایج، تاثیری بر ارزیابی شدت رینیت بیمار ندارد و شدت آن نسبت به مدت، تاثیر بیشتری روی سطح Visual Analogue Scale دارد. به این ترتیب، باید کنترل بیماری را به عنوان هدف اصلی درمان در نظر بگیریم. احتمال دارد که بخش عمده ای از این گروه بیماران از ایمونوتراپی اختصاصی آلرژن سود ببرند.
با رینیت آلرژیک
AR، تاثیر اجتماعی- اقتصادی قابل توجهی بر بیمار، خانواده اش و جامعه دارد. این بیماری روی پارامترهای متعددی مانند کیفیت زندگی، عملکرد فیزیکی و روان شناختی و اجتماعی تاثیر داشته و پیامدهای مالی به همراه دارد.
علائم فیزیکی:آلرژی ها در آمریکا، یک مطالعه تلفنی در 2500 بزرگسال مبتلا به AR، نشان داد که احتقان، آبریزش بینی (رینوره)، خارش بینی و چشم، اشکریزش، عطسه، سردرد، درد صورت و گوش ها، شایع ترین علائم هستند.
اثرات روان شناختی: خستگی، تحریک پذیری، اضطراب، خجالت، کاهش انرژی، انگیزه، هوشیاری و قابلیت تمرکز، در بیماران AR به طور شایع وجود دارد
 
Physical and Mental Symptoms of Allergic Rhinitis*
Mental (%)
Physical (%)
80
Feels tired
78
Stuffed-up nose
65
Feels miserable
62
Runny nose
64
Feels irritable
61
Postnasal drip
36
Depression
53
Red itching eyes
23
Embarrassment
51
Watering eyes
 
 
51
Repeated sneezing
 
 
51
Headache
 
 
46
Nasal itching
 
 
43
Facial pain
 
 
30
Ear pain
 
*Allergies in America Survey, see reference 1
 
افت کیفت زندگی: پژوهشگران، از پرسشنامه های وضعیت سلامتی برای ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم و رینت استفاده کرده اند. ضمین این که عملکرد فیزیکی بیماران AR در مقایسه با بیماران آسمی کمی بالاتر بود، عملکرد اجتماعی در گروه AR، پایین تر بود.
اختلالات خواب: احتقان بینی غالبا با اختلال تنفس در خواب همراه است. تا 57% بزرگسالان و تا 88% کودکان مبتلا به AR، مشکلات خواب، از جمله micro- arousals دارند که منجر به خستگی و خواب آلودگی و افت عملکرد شناختی در طول روز می شود. این موارد با اختلالات یادگیری، رفتاری و توجه در کودکان همراه است.
تداخل با میانکش اجتماعی: انزوای اجتماعی، محدودیت فعالیت، محدودیت دیدارهای دوستانه و خانوادگی و عدم امکان بازدید از فضاهای باز مانند پارک ها و فضاهای بسته (رستوران ها، سینماها)، از پیامدهای شایع AR هستند. بیماران، مجبور به همراه داشتن دستمال کاغذی و مالش و تخلیه مکرر بینی خود هستند.
استفاده از داروها: به طور متوسط، بیماران AR از یک یا چند دارو برای درمان بیماریشان استفاده می کنند. خود درمانی با داروهای آنتی هیستامین خواب آور که بدون نسخه فروخته می شوند، منجر به خواب آلودگی و متعاقباً اختلال عملکردهای شناختی و حرکتی می شود.
بار مالی: نشان داده شده است که بیماران AR در مقایسه با گروه کنترل، 2 برابر هزینه بیشتری برای خرید دارو می پردازند و 8/1 برابر بیشتر، جهت ویزیت به متخصصین مراجعه می کنند. مخارج AR شامل هزینه های مستقیم و غیر مستقیم است
هزینه های مستقیم
هزینه های غیر مستقیم
ویزیت مطب پزشک
تست های آزمایشگاهی
دارو
ایمونوتراپی
درمان کوموربیدیته ها
غیبت از کار/ مدرسه
حاضر بودن (کاهش قدرت تولید در محل کار)
اختلال سودآوری (52% بیماران)
 
 
رینوسینوزیت
رینوسینوزیت (RS) یکی از شایع ترین و پر هزینه ترین بیماری ها به شمار می رود.
  • RS به شکل های مختلف دیده می شود که شایع ترین فرم آن به دو صورت حاد و مزمن تظاهر می کند.
  • درمان اولیه RS معمولا توسط پزشکان (PCP) عمومی صورت می گیرد و در صورت عدم موفقیت درمان، PCP باید برای ارزیابی های تخصصی تر به یک جراح و یا آلرژیست ارجاع دهد.
  • بیشتر موارد RS، با درمان های دارویی صحیح، بدون نیاز به جراحی کنترل می شود.
  • عمل جراحی، تنها برای آن دسته از بیمارانی در نظر گرفته می شود که درمان مناسب شده ولی چند رژیم دارو درمانی موفق نبوده است.
آلرژیست، که در زمینه آلرژی، ایمونولوژی، میکروبیولوژی، طب داخلی و یا کودکان، آموزش دیده است و از دانش تخصصی درباره آناتومی بینی و سینوس ها و فارماکولوژی مقتضی برخوردار است، بهترین کسی است که می تواند درمان بیماری را به عهده گیرد.
 
سالانه حدود 31 میلیون نفر در ایالات متحده به RS مبتلا می شوند و شیوع آن بین رینیت و آسم است. هزینه سالانه آن، معادل هزینه ناشی از آسم بوده و به این ترتیب RS در بین 10 بیماری پر هزینه رده بندی می گردد. علل زمینه ای RS در جدول 4 نشان داده شده است. رینیت آلرژیک و رینوپاتی غیر آلرژیک شایع ترین علل زمینه ای محسوب می شوند ولی اختلالات ساختمانی و آناتومیک، حساسیت به داروهای ضد التهابی غیر استروییدی (NSAID’S) و نقایص ایمنی نیز به طور شایعی دیده می شوند.
 
علل زمینه ای رینوسینوزیت
 
موارد شایع
رینیت آلرژیک و غیر آلرژیک
اختلالات ساختمانی کمپلکس استیومئاتال:
  • انحراف بینی
  • کونکابولوزوم
  • قوس غیر طبیعی
  • سلول های هالر
حساسیت به آسپرین
بیماری نقص ایمنی شایع متغیر
  • کمبود اختصاصی آنتی بادی
  • کمبود IgA
رینیت دارویی Rhinitis medicamentosa
با شیوع کمتر
اختلال حرکت مژک ها
سندرم کارتاژنر
سندرم یانگ
سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS)
برونشکتازی
مصرف کوکایین
گرانولوماتوزوگنر
فیبروزیس کیستیک
 
جدول : علائم و نشانه های رینوسینوزیت حاد و مزمن
حاد: زمانی که علائم بیماری کمتر از 28 روز باقی بماند
مزمن: زمانی که علائم بیماری 3 ماه یا بیشتر باقی بماند
شکایاتی که وجودشان برای تشخیص ضروریست:
  • عفونت پایدار دستگاه تنفسی فوقانی (بیش از 10 روز)
  • ترشحات موکوپورولان پایدار بینی و /یا ترشحات پشت حلقی
  • صاف کردن گلو و سرفه
شکایات تایید کننده دیگر:
  • احتقان
  • درد/ فشار صورت
  • ترشحات پشت حلق
  • تب
  • سردرد
  • از بین رفتن یا کاهش بویایی
  • تندرنس صورت
  • تورم اطراف چشم
  • درد گوش، احساس فشار
  • بوی بد دهان
  • درد دندان های فوقانی
  • خستگی
  • گلودرد
 
عوامل ایجاد کننده :
آلرژنها که معمولاً رینیت آلرژیک را ایجاد می کنند به 2 دسته فصلی یا دائمی تقسیم می گردند .
الف) عوامل فصلی : شامل گرده گیاهان ، علوفه
ب) عوامل دائمی: شامل مایت های گرد و غبار ـ ذرات حیوانی ـ الیاف پنبه و اجزاء حشرات و کپکها می باشد .
مایت های گرد و غبار در حرارت بین 18 تا 28 درجه و رطوبت نسبی رشد می کنند . منابع اصلی مایت ها عبارتند از : رختخواب ـ تشک و بالش ـ فرش ـ مبلمان روکش شده و اسباب بازی های پارچه ای
کپک ها نیز در محیط گرما و رطوبت افزایش زیادی پیدا می کنند که مخزن های اصلی آنها داخل خانه و کود گیاهی است. سوسک های خانگی آلرژن هستند که اغلب مورد توجه قرار نمی گیرند . حساسیت به سوسکهای حمام ممکن است یک عامل مستعد کننده ی مهم برای آسم و رینیت باشد .
 

چشم ها ، گوشها ، سینوسها و گلو هم ممکن است درگیر شوند.آلرژی،شایعترین علت ایجاد رینیت است که در ۲۰ درصد افراد جامعه به وجود می آید.این بیماری فاقد عارضه ایست که زندگی انسان را تهدید کند ولی باعث تحمیل هزینه های گزاف میشود به طوری که هزینه ای که به افراد مبتلا در سال تحمیل می شود،حدود ۵ بیلیون دلار تخمین زده شده است.
 

مکانیسم ایجاد بیماری :علائم رینیت آلرژیک به علت آزاد شدن یکسری مواد توسط سلولها بوجود می آید.این مواد باعث تحریک غدد ترشح کننده موکوس بینی و همچنین اتساع عروق بینی می شوند.در نتیجه،احتقان و آبریزش بینی ممکن است به وجود آید.
اثرات سیستمیک و عمومی این مواد عبارتند از :
خستگی
خواب آلودگی
گیجی

شیوع و عوارض
درصد کلی شیوع آن ۲۰ درصد است و در بین جوامع مختلف،متفاوت می باشد.(احتمالا به علت وجود آلرژنهای مختلف و تفاوتهای آب و هوائی).این بیماری در کودکی در بین پسر بچه ها شایعتر است ولی درسن بلوغ،شیوع آن در هر دو جنس یکسان می شود.رینیت آلرژیک،ممکن در هر سنی رخ دهد،ولی میانگین سنی آن ۸تا ۱۱سال است. این بیماری اغلب با برخی بیماریها از قبیل آسم،عفونت گوش میانی،سینوزیت،پولیپ بینی و احتقان های آلرژیک صلبیه، همراه است.

علل ایجاد کنندةرینیت آلرژیک و انواع آن
علت ایجاد کنندة آن بر حسب اینکه بیماری به صورت دوره ای یا فصلی باشد،متفاوت است.در نبود علائم پوستی یا گوارشی،آلرژی غذائی می تواند یکی از علل نادر آن باشد. در مواردی که بیماری فصلی باشد،گردةگلها و کپک ها می توانند عامل آن باشند.اگر رینیت به صورت مداوم باشد،غالباْْْ به علت آلرژن های خانگی (ذرات گرد و غبار و حیوانات خانگی)است ولی می تواند توسط آلرژن های خانگی هم به وجود آید. رینیت آلرژیک های منفرد، به علت برخورد متناوب با آلرژن ها رخ می دهد که بیشتر به علت تماس با حیوانات خانگی یا گردة گلها می باشد. یک نوع دیگر رینیت آلرژیک،رینیت شغلی است که به علت برخورد با آلرژن ها در محل کار رخ می دهد و بیشتر درافرادی که با حیوانات سر و کار دارند یا کارگران و کشاورزان دیده میشود.
تشخیص های افتراقی که ممکن است خود را شبیه به رینیت آلرژیک نشان دهند:
 -1سینوزیت های حاد و مزمن
۲- رینیت غیرآلرژیک
 -3ینیت به علت تحریک عصب واگ
۴-سندرم مژة بی حرکت
۵- ترشح مایع مغزی-نخاعی
۶- پولیپ های بینی

ارزیابیهای آزمایشگاهی که در مورد رینیت آلرژیک می توان انجام داد:
1  تست های آلرژی
2  اندازه گیری ایمنو گلوبولین های سرم
3  اندازه گیری ائوزینوفیل های خونی(نوعی گلبول سفید که در آلرژی ها دخیل است)
4  رادیوگرافی: می تواند کمک کننده باشد ولی برای قطعی کردن تشخیص به کار نمی رود.
5   سی تی اسکن سینوسها
6  MRI
سیتولوژی مخاط بینی

درمان و مراقبت های پزشکی:
اهداف درمانی عبا رتند از:
 1  کنترل آلرژن های داخلی و خارجی
 2  دارو درمانی
   ایمنوتراپی
اکثر موارد رینیت آلرژیک به دارو درمانی پاسخ می دهند.در مواردی که علائم خفیف است،می توان با آنتی هیستامین های خوراکی فرد را درمان کرد.در کسانی که علائم را به صورت مزمن دارند اسپری های کورتون مفید است.آنتی هیستامین های نسل دوم به علت اینکه نسبت به آنتی هیستامین های نسل اول،فاقد عارضة خواب آلودگی هستند؛بهتر توسط افراد بیمار پذیرفته می شوند.

داروها:
1    آنتی هیستامین های نسل دوم:
این داروها علائم رینیت آلرژیک را از بین می برند ولی احتقان بینی را از بین نمی برند.بیشتر برای از بین بردن علائم فصلی یا منفرد استفاده می شوند.
این دارو ها عبارتند از:
ـ ستی ریزین
ـ فگزوفنادین
ـ لوراتادین
ـ ترفنادین
   2 مهارکننده های گیرنده های لکوترین: مونته لوکاست
 3   آنتی هیستامین های نسل اول:
دارای عارضة خواب آلودگی و برخی اوقات در دراز مدت،اختلالات شناختی هستند.
این داروها عبارتند از:
ـ کلرفنیرامین
ـ دیفن هیدرامین
ـ هیدروکسی زین
4   ضداحتقان ها: از طریق اثر بر عروق مخاطی باعث کاهش خونرسانی و انقباض عروق می شوند.از عوارض آنها می توان به اضطراب، بی خوابی، و گاهی اوقات افزایش ضربان قلب اشاره کرد(بخصوص در مورد پزودوافدرین).این داروها در درمان آسم تاء ثیری ندارند.
5    کورتونهای استنشاقی: از آنها می توان به صورت تک درمان هم استفاده کرد و به همراه سایر دسته های داروئی اثرات خوبی در درمان رینیت آلرژیک دارد.از عوارض آنها می توان به حساسیت موضعی و خون دماغ شدن اشاره کرد.
برخی از این داروها عبارتند از:
ـ بکلومتازون
ـ بودزوناید
ـ فلوتیکازون
    6آنتی هیستامین های استنشاقی: آزلاستین
7    کورومولین داخل بینی: سدیم کرومو.لین
    8داروهای آنتی کولینرژیک داخل بینیمثل: ایپراتروپیوم بروماید، که در رینیت آلرژیک و رینیت وازوموتور(غیر آلرژیک) ، می توانند باعث کاهش آبریزش بینی شوند.
 
 
اجازه ندهید آلرژن های موجود در هوا روزگارتان را خراب کند!
بهترین و مطلوبترین درمان آلرژی در صورت امکان ، اجتناب از مواد حساسیت زا است. که در این بین کنترل محیطی نقش بسیار مهمی را دارد. 
 
کنترل محیطی :
عمده ترین آنتی ژن حیوانی که باعث مشکلات آلرژیک می شود ، آلرژن گربه است که بوسیله غدد ترشح کننده بر روی پوسته های سبک بدن آن وجود دارد . حذف گربه از محیط زندگی گر چه با سختی انجام می گیرد اما حذف آنتی ژن های گربه از روی مبلمان و فرش توسط جاروی برقی کمک کننده است. این در حالیست که خود عمل جارو کردن باعث تشدید رینیت آلرژیک می شود و شخص مستعد نباید در محل حضور داشته باشد!
توسط کنترل گرما و رطوبت محیط می توان رشد کپک ها و مایت ها را در محیط های سربسته کنترل کرد .
 
درمان دارویی :
آنتی ژن ها همیشه قابل اجتناب نیستند و بنابراین درمان دارویی در هر بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک به درجاتی لازم است.  انواع مختلف داروها برای این منظور در دسترس هستند از جمله قرص ها و شربت های آنتی هیستامینی (مانند: آنتی هیستامین دکونژستان، پرومتازین، کلر فنیرامین، ستیریزین، لوراتادین، فکسوفنادین...) و اسپری های بینی (مانند: بکلومتازون، فلوتیکازون، مومتازون...) که پزشک بر اساس علائم و شرائط بیماری آنرا تعیین می کند . باید در نظر داست که کلیه داروهای ذکر شده در بارداری و شیردهی ایمنی ثابت شده ندارند و در کودکان نیز با توجهات خاص خود تجویز می شوند.
 
ایمنوتراپی :
گر چه تمام بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک نیاز به ایمنوتراپی ندارند ، اما کسانیکه علائم آنها بیشتر از یک فصل طول بکشد و نیز علائم شدید داشته باشند و یا توسط آلرژنهایی ایجاد شود که به سادگی قابل اجتناب نباشند کاربرد دارد .
این روش همکاری طولانی مدتی حدود 3 تا 5 سال را نیاز دارد که معمولا پذیرش مناسبی از طرف بیمار مشاهده نمی شود.
 
عوارض بیماری:
از عوارض این بیماری میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت گوش میانی(اوتیت(
اختلال کارکرد شیپور استاش
سینوزیت های حاد و مزمن.
حرف ها و توصیه های پایانی:

روش اصلی درمان بیماری تشخیص آلرژنها و دوری از آن می باشد.لذا نکات زیر می توانند کمک کننده باشند:
1 -پوشاندن بالش و تشک با پوشش های پلاستیکی
2- خذف آلرژن های غذائی مثل:شکلات، تخم مرغ، ماهی، گوجه فرنگی، توت فرنگی و عسل.
-3 جدا کردن محل زندگی و نگهداری حیوانات
-4 عدم مصرف مواد آرایشی حساسیت زا
-5 عدم استفاده از رختخواب پشمی
-6 تهویة مناسب محل زندگی و کار
-7 جارو کردن محل زندگی با جاروی برقی
-8 شستشوی بینی با نرمال سالین سه بار درروز که می تواند کمک کننده باشد.
-9 مصرف داروی تجویز شده توسط پزشک و زیر نظر وی.
 
احتقان مخاط بيني موجب آسم شبانه مي‌شود
علاوه بر داروهاي ضد آسم و احتياط‌هاي محيطي، روش ديگري كه مي‌تواند به بهبود حملات آسم شبانه كمك كند، درمان عوارض ناشي از تحريكات مخاط بيني است. ترشحات مخاطي كه در پشت گلو جمع مي‌شود، مي‌تواند با تحريك گيرنده‌هاي محرك آن به بروز نشانه‌هاي آسم منتهي شود. استفاده از آنتي‌هيستامين ويا يك داروي ضد احتقان، هنگام شب سودمند است، البته تا حدي كه نشانه‌هاي آسم به علت خشكي مجاري تنفسي كه گاه در اثر استعمال اين داروها ايجاد مي‌شود، بروز نكند. همچنين مي‌تواند از استروئيدهاي استنشاقي بكلومتازون (ونس نيز يا بكونيز) يا فلونيسوليد (نازاليد) براي يك دوره يك هفته‌اي استفاده كرد.
 
نازالیز®:
با توجه به اینکه کنترل محیطی نقش بسیار مهمی را دارد و معمولا امکان پذیر نیست بتابراین راهکاری اندیشیده شد که به واسطه آن می توان با جلوگیری از تماس آلرژن ها با رسپتورهای آزاد کننده هیستامین عوامل محیطی را خنثی کرد. 
 
نازالیز® محصول نوین از پودر هیدروکسی-پروپیل-متیل سلولوز با منشاء طبیعی است و از لحاظ بالینی برای جلوگیری از رینیت آلرژیک تایید شده است که همچنین  می تواند در زمان شروع علائم بکار رود و محافظت فوری و موثری در مقابل رینیت آلرژیک ایجاد کند
نازالیز® با ایجاد یک سپر محافظتی از تماس آلرژن ها با مخاط بینی جلوگیری می کند و بدین ترتیب سیستم دفاع طبیعی بدن اقدام به تولید هیستامین، که مسبب ایجاد نشانه های شاخص آلرژی مانند عطسه، آبریزش و گرفتگی بینی و خارش چشمان است نخواهد کرد.
 

نظرات