آسم شبانه

عوامل تحريكي در آسم شبانه

عواملی كه به بروز آسم شبانه نسبت داده مي‌شود، عبارتند از:

 (الف) سرد شدن مجاري تنفسي در حين خواب؛

 (ب) برگشت محتويات معده به داخل مجاري تنفسي كه در معدودي از افراد، هنگام خواب رخ مي‌دهد

(ج) تغيير فشار ماهيچه‌هاي اطراف مجاري تنفسي كه با افزايش انقباض مجاري تنفسي در شب روي مي‌دهد.

اگرچه كاهش ترشح استروئيد كه بطور طبيعي شبها صورت مي‌گيرد امكان بروز حملات شبانه آسم را افزايش مي‌دهد، ولي اين تنها علت بروز آسم هنگام شب نيست.

 مصرف استروئيد اضافي در شب هميشه موجب پيشگيري حمله‌هاي آسم نمي‌شود.

 كاهش طبيعي ترشح آدرنالين در شب نيز مي‌تواند به پيچيدگي نشانه‌هاي آسم نسبت داده شود.

برگشت غذا از معده به مري و ناي

واژه «برگشت غذا از معده به مري» بدين معني است كه مقداري از محتويات اسيدي معده به سوي مري برمي‌گردد و گاهي داخل مجاري تنفسي شده، موجب تحريك و التهاب اين مجاري مي‌شود.

 اين عمل ممكن است محركي براي بروز حملات آسم شود.

 اگر عادت داريد گازهاي معده را به صورت آروغ خارج سازيد، اگر ترش مي‌كنيد، يا سابقه فتق ديافراگم داريد (برگشت غذا بدون فتق نيز ممكن است)، با پزشك مشورت كنيد، زيرا اين اطلاعات بايد به سابقه بيماري اضافه شود.

احتمال برگشت غذا در شب بيشتر است، هنگامي كه بطور سراشيبي خوابيده‌ايد، برگشت مواد مايع از معده به مري به راحتي صورت مي‌گيرد.

عضله‌اي به نام اسفنكتر زيرين مري بطور طبيعي از عبور محتويات معده به داخل مري جلوگيري مي‌كند.

 اسفنكتر يا عضله حلقه‌اي افرادي كه به اين ناراحتي دچارند ضعيف است.

 اغلب هيچ گونه پيشينه‌اي دال بر وجود اين ناراحتي وجود ندارد.

گاهي اوقات، يك عكسبرداري معدي – روده‌اي مي‌تواند وجود فتق و به ندرت برگشت غذا را مشخص كند.

 گاهي وقت‌ها راديولوژيست راه عبور محتويات معده به مري را پيدا مي‌كند و تشخيص برگشت غذا را تأئيد مي‌نمايد.

 هرچند، احتمال مشاهده برگشت غذا در خود مجاري تنفسي به وسيله عكسبرداري كم است.

در پاره‌اي موارد، درمان فتق هياتوس با عمل جراحي، باعث بهبود بيماري آسم مي‌شود.

درمان پزشكي اين بيماري عبارت است از:

 (الف) بالا بردن قسمت فوقاني تخت هنگام شب؛

(ب) خوردن غذاي كمتر در هر وعده، و در صورت لزوم افزودن بر دفعات غذا، بطوري كه معده بيش از حد پرنشود؛

 (ج) اجتناب از هر گونه خوراك سه ساعت پيش از خواب؛

(د) مصرف آنتي اسيد دو ساعت بعد از صرف غذا و هنگام خواب، به منظور كاهش حالت اسيدي معده، روشهاي ديگري از قبيل مصرف قرص سايميتيدين (تاگامت) يا رانيتيدين (زانتاك)، نيز كه ترشح اسيدي معده را كاهش مي‌دهد، بايد مورد توجه قرار گيرد.

 كم كردن وزن و ترك الكل و سيگار نيز در چنين شرايطي بسيار اهميت دارد.

جالب است كه بدانيم، تئوفيلين به شل كردن اسفنكتر زيرين مري كمك مي‌كند.

مصرف تئوفيلين در اشخاصي كه آمادگي برگشت غذا به مري دارند، احتمال وقوع آن را افزايش مي‌دهد.

اگر بيمار، مستعد برگشت غذا به مري است، پزشك ممكن است كاهش مقدار مصرف تئوفيلين در شب را ضروري دانسته و براي پيشگيري از آسم داروهاي ديگري از قبيل برونكوديلاتاتور استنشاقي به تنهايي يا همراه با استروئيد استنشاقي مانند بكلومتازون (ونسريل) ياتريامسينولون (آزماكورت) را تجويز كند.

هر چند، سود حاصل از تئوفيلين براي پيشگيري از نشانه‌هاي آسم اغلب بر احتمال اندك خطر ناچيز آن برتري دارد.

در چنين مواردي بايد بر داوري پزشك تكيه كرد.

اگر درمان‌هاي پزشكي ياد شده مؤثر واقع نشود، براي رفع ناراحتي بايد به احتمال عمل جراحي نيز انديشيد.

 از آنجا كه عمل جراحي براي درمان ناراحتي برگشت غذا از معده به مري بسيار دشوار است و در مورد تمام بيماران موفقيت آميز نيست، بهتر است پيش از تصميم گيري، تمام اقدامات احتياطي در نظر گرفته شود.

چون بازگشت غذا به مري مي‌تواند درمان آسم را با اشكال مواجه سازد، بنابراين، در صورت مشاهده هر يك از نشانه‌هاي ياد شده، پزشك را در جريان بگذاريد

تأثير بيماري‌هاي دستگاه تنفسي فوقاني (بيني و سينوسها بر آسم)

براي پزشكان متخصص آسم كاملاً روشن شده است كه ناراحتي دستگاه تنفسي فوقاني (بيني و سينوسها) مي‌تواند بر تمامي دستگاه تنفسي تأثير بگذارد.

اگر احتقان بيني و يا عفونت نهفته سينوس وجود داشته باشد، احتمال حمله آسم بيشتر است.

اعصاب گيرنده محركها در پشت گلو موجب حمله آسم مي‌شوند

درباره مكانيزمي كه تأثير ناراحتي‌هاي مجاري تنفسي فوقاني را بر نشانه‌هاي آسم توضيح مي‌دهد، در بين پزشكان اختلاف نظر وجود دارد.

به هر حال، كاملاً روشن است كه اعصابي كه از بيني و سينوسها به مجاري هوايي مي‌روند، مي‌توانند موجب حمله آسم شوند. به علاوه، هنگامي كه احتقان سينوس وجود داشته باشد.

 ترشحات مخاطي از طرق صاف كردن گلو مي‌باشد. وجود خلط در پشت گلو مي‌تواند گيرنده‌هاي محرك را كه آنجا قرار دارند، تحريك كند و با انقباض مجاري تنفسي، سبب بروز نشانه‌هاي آسم شود.

درمان صحيح بيماري‌هاي بيني و سينوس موجب بهبود علائم آسم مي‌شود

بدون توجه به دلائلي كه ذكر شد، روشن است كه درمان دارويي ناراحتي‌هاي مجاري تنفسي فوقاني مي‌تواند تا حد زيادي به بهبود نشانه‌هاي آسم منتهي شود.

 هنگامي كه شخص مبتلا به آسم حاد است و نسبت به داروها واكنش نشان نمي‌دهد، عكسبرداري از سينوس و معرفي بيمار به متخصص گوش و حلق و بيني براي معاينه دقيق الزامي است.

 در مقايسه با مشكلات مربوط به نشانه‌هاي آسم، اكثر بيماران ناراحتي گرفتگي بيني را بي‌اهميت تلقي مي‌كنند.

.